امروز : شنبه ، 8 اردیبهشت 1403        ساعت :
چيست؟ B بيماري هپاتيت

 بیماری هپاتیت B چیست؟

هپاتیت B

هپاتیت ب بیماری است که توسط نوعی ویروس منتقل می شود و کبد را درگیر می کند. ویروس از طریق خون و مایعات بدن فرد مبتلا منتشر می شود.بیشتر افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند مدتی بعد خوب می شوند و  ویروس در بدنشان باقی نمی ماند. این گونه افراد مبتلا به هپاتیت حاد هستند.

ممکن است فرد از ابتلای خود به این بیماری آگاه نباشد، زیرا این بیماری می تواند بدون علامت باشد یا علائمی خفیف مانند آنفولانزا داشته باشد. در این صورت فرد بدون آنکه خود بداند ویروس را به دیگران نیز منتقل می کند. در مواردی که ویروس در بدن فرد باقی می ماند، هپاتیت مزمن نامیده می شود. این حالت در دراز مدت باعث آسیب کبد می شود. شیرخواران و کودکان خرد سال بیشتر به  هپاتیت مزمن دچار می شوند.

 

هپاتیت ب از چه راه هایی انتقال می یابد؟

 

مقاربت با فرد آلوده بدون استفاده از کاندوم

- استفاده از سرنگ تزریقی مشترک

- خالکوبی و تاتو با وسایلی که استریل نشده اند.

-  استفاده از وسایل شخصی دیگران مانند مسواک،تیغ، موچین، لنز تماسی و هر وسیله ای که ممکن است با خون و مایعات بدن تماس داشته باشد.

- انتقال از مادر به نوزاد در حین زایمان

انتقال از راه های عطسه، سرفه، و معاشرت معمولی  صورت نمی گیرد.

 

علائم بیماری عبارتند از:

 

احساس خستگی مفرط

تب خفیف

سردرد

کاهش اشتها

شکم درد یا استفراغ

اسهال یا یبوست

درد عضلات و مفاصل
کهیر

زردی چشم و پوست (یرقان) که معمولاً علامت دیررسی است.

نکته : اکثر بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن هیچ گونه علامتی از بیماری ندارند.

 

هپاتیت ب چگونه تشخیص داده می شود؟

 

این بیماری را به وسیله انجام آزمایش خون می توان تشخیص داد. همچنین با آزمایش  می توان بیماران بی علامت را نیز شناسایی کرد. با آزمایش خون می توان فهمید که کسانی که واکسن تزریق کرده اند آیا واکسن حفاظت کافی در بدنشان ایجاد کرده است یا خیر. در مراحل بعدی ممکن است برای بیماران آزمایش آنزیمهای  کبدی و نیز نمونه گیری از بافت کبد برای تعیین میزان آسیبی که به کبد وارد شده انجام شود.

هپاتیت ب چگونه درمان می شود؟

در بسیاری از موارد هپاتیت ب حاد خود به خود از بین می رود.

 

 

 

علائم بیماری را می توان با:

 

استراحت، خوردن غذاهای سالم، مایعات فراوان و  خودداری از مصرف داروهای غیر ضروری، الکل ومواد مخدر تسکین داد.

درمان هپاتیت ب مزمن به مقدار آسیبی که به کبد وارد شده است، بستگی دارد. بیشتر این بیماران می توانند با مراقبت و معاینات منظم زندگی معمول خود را ادامه دهند.درمانهای خاصی وجود دارند که پزشک بسته به شرایط بیمار تجویز می نماید. اگر هپاتیت ب مزمن باعث آسیب شدید و دائمی کبد شده باشد ممکن است نیاز به پیوند کبد باشد.

 

 

 

 

 

چگونه از بروز این بیماری پیشگیری کنیم؟

 

 

  - تزریق واکسن هپاتیت ب:

 

این واکسن که در سه نوبت تزریق می شود، بهترین راه پیشگیری از بیماری است. پس از انجام دوره ی کامل واکسیناسون آزمایشی صورت می گیرد تا میزان حفاظت ایجاد شده بر علیه بیماری بررسی گردد زیرا ممکن است ایمنی فرد پاسخ کافی به واکسن را نداده  باشد و برای ایمنی بیشتر به تزریق واکسن بیشتری نیاز باشد.

 

-  استفاده از کاندوم در مقاربت

 

 

- عدم استفاده از سرنگ مشترک، مسواک، تیغ، و سایر وسایل فردی که احتمال آلوده بودن دارند.

- استفاده از دستکش : به ویژه در افرادی که با خون و مایعات بدن سر و کار دارند توصیه می شود.

- دریافت پادتن: زمانی که مواجهه با ویروس صورت می گیرد با مراجعه به پزشک ودریافت پادتن ، احتمال ابتلا را می توان کم کرد.

- زنان باردار: خانم های باردار در صورتی که احتمال می دهند که آلوده باشند باید به پزشک مراجعه کنند تا با تدابیری ویژه  از احتمال ابتلای بیماری به نوزادشان کاسته شود.

 

درمان :

 

درمان دارویی در افراد مبتلا به هپاتیت ب حاد توصیه نمی شود. اما درمان ضد ویروسی در هپاتیت ب مزمن ، در آسیب کبد و یا در مراحل تکثیر شدید ویروس استفاده می گردد. البته درمان بستگی به شرایط بیماری و مقدار آسیب کبد دارد و در افراد مختلف متفاوت می باشد. احتمال عود مجدد بیماری پس از درمان نیز وجود دارد.